Door de ogen van Steven B.
Vanwege de welbekende maatregelen van de overheid werd onze jaarlijks terugkerende winterwandeling ietsjes opgeschoven in de tijd zodat er geen ander alternatief was dan de naam aan te passen. Dat het ook echt een -prille lente- wandeling zou worden, de sneeuw die de dagen ervoor was gevallen vormde net geen obstakels, had ook de TAC niet kunnen vermoeden. Voor de kijkers van Arjen Lubach was deze gelukkig overzichtelijk in het nieuws gekomen, maar gezien de omstandigheden was winterkleding niet echt nodig.
Doordat het aantal lopers gering was, voor deze ene keer!!!, vertrokken wij geheel tegen de traditie in, op tijd! Ja, u leest het goed, op tijd. Economisch verdeeld (en in het geval van de auto van Jaap T. samengevouwen) in twee auto’s vertrok het gezelschap van 9 personen. De route voerde ons zigzaggend door onze provinciestad om uiteindelijk halt te houden op de parkeerplaats naast het kerkje van Noordlaren.
Langs het Zuidlaardermeer, het nieuw aangelegde Tusschenwater, een tussenstop bij Grand Café Zuidlaren en daarna weer terug naar Noordlaren.
We zijn weer heel wat over elkaar te weten gekomen, iets wat elke tocht opnieuw weer tot verrassingen lijdt. Zo gaf de wandelapp van Henk H. reeds na 10 minuten aan dat we reeds 8 kilometer hadden afgelegd [een heus wereldrecord], wist Maud te ontfutselen wat nou eigenlijk de zin van het leven is, waren Jaap M. en Heidi M. het roerend eens (ik kon verdikkeme niet verstaan waarover, wellicht daarover later meer), blijkt onze nieuwe v.v. Klaas S. een waar genie in het verdelen van gelden tot €100.000,- (ik heb zijn telefoonnummer), had Steven B. zijn laarzen niet aan (normaal gesproken toch een man van tradities), blijkt dhr. Mus een uitstekend huizenbouwer, grappenmaker, maar wil hij wel echt stoppen met werken, had onze voorzitster Gertrude v/d V. nog nooit zo’n gigantische afstand gelopen en blijkt Jaap T. een waar talent te hebben voor welke taal dan ook.
Hoewel maar even sprake was van het idee dat er twee personen vooruit zouden lopen om de auto’s te halen, dat leek mij persoonlijk een erg goed idee om meer bij te dragen aan de omzet in het grand café; u kent dat wel: de bruine fruitschaal, ging dit plan helaas niet door. Wel troffen wij daar menig bekende en misschien zelfs geliefde, maar dat blijft onder ons.
Na de terugtocht was er als altijd de soep, die eerlijk waar, goed zou zijn geweest voor een Michelinster of waar een Bib Gourmand restaurant goed op zou kunnen draaien. Voortreffelijk, vorstelijk en soep vol liefde. Voor slechts 5 euri……. Man, man, man wat een goodwill.
Daarna de quiz, deze keer voor hoogopgeleiden. Iedereen moest individueel de letters op de juiste plek zien te krijgen bij het juiste antwoord.
De IQ award kon uiteindelijk worden uitgereikt aan Klaas Stadens, die ook nog eens erg goed kan biljarten. Hij won twee biologische pastinaken.
Iedereen ging tevreden naar huis.