VERSLAG WINTERWANDELING
Een stuk of dertien die hards hadden zich op zondag 14 januari verzameld voor de traditionele midwinterwandeling van onze TCB. Er stond een gure oostenwind en velen hadden maillots en ander thermo-ondergoed onder hun wandelkloffie aangetrokken.
Tot verrassing van de meeste deelnemers reden we naar Kardinge en parkeren we onder de bult. Die vormt gelijk ook de eerste uitdaging. Als hijgende paarden sleuren we ons omhoog langs gemeen klimmende padjes om even later te genieten van een weids panorama. ‘Ik ben hier eigenlijk nog nooit geweest’, was een veel gehoorde opmerking. En dat geldt voor het hele gebied. Even later wanen we ons in tropische sferen als we over het strand langs het recreatiemeer stappen. Dan volgt er een klaphekje en banjeren we door Groningse wetlands vol watervogels. Sommigen onder ons betreuren hun schoenkeuze nu al omdat we door zuigend slijk verder trekken. Nee, witte gympen was niet het handigste schoeisel in deze contreien. Gezellig keuvelend trekken we langs de wijk Lewenborg richting het buurtschap Noorddijk met de karakteristieke kerk. Daar vlak achter vinden we onze eerste rustplek in een noaberstee. De open haard brandt uitnodigend en de hete chocola gaat er goed in. Hoogtepunt is ook het hûske met een kiekgaotje in de deur zodat ongestoord je behoefte doen er niet bij is.
We gaan verder en komen in het bevrijdingsbos, daar waar de Canadezen Groningen in 1945 binnentrokken. We lezen de rechten van het kind en staan dan opeens echt aan de rand van de stad met zicht op Garmerwolde. Via een wel heel drassig paadje soppen we naar een schattig watermolentje. We worden daar resoluut tegengehouden door een joch met een aardappel in zijn keel die streng meldt dat dit beschermd natuurgebied is. De door het KNMI en Cees beloofde zon, laat hopeloos verstek gaan maar de stemming is zonnig als op Ibiza. We bevinden ons nu op het trainingsrondje voor de vier mijl en zetten de pas er goed in. Assertieve oude dames op een elektrische fiets schreeuwen ons toe ruim baan! Er vallen wat gaten in ons pelotonnetje ondanks dat we de wind in de rug hebben. We halen af en toe weer wat natte voeten. Dan scheren we langs Beijum en zetten koers naar Zuidwolde waar Moeke Vaatstra onze tweede pleisterplaats is. In de sfeervolle herberg worden vele kelen gesmeerd met een biertje of wijntje, maar ook de calorierijke Monchou-taartjes vinden met name bij de dames gretig aftrek.
We checken onze stappentellers en stellen tevreden vast dat we al ruim 10 km gelopen hebben. En daar komen er nog een paar bij als we door groene paden dwars door Beijum weer teruglopen naar onze auto’s. Er wordt opvallend weinig geklaagd, iedereen kan trots zijn op het succesvol uitlopen van de ronde van ruim 13 km. Maar niemand voelt de behoefte om de bult nog een keer te bedwingen.
In de kantine is het 25 graden warmer dan buiten en niet veel later komt de snert van Metty binnen. En wat voor een snert! Volgens traditioneel recept en vergezeld van roggenbrood met katenspek, mosterd en zacht gebakken appelschijfjes. Zalig! We praten na, drinken nog een glas en net als de quiz op tafel zal komen, floept al het licht uit. Gelukkig branden er nog wat waxinelampjes. Er wordt naarstig naar de oorzaak gezocht, maar alles blijft in duisternis gehuld.
Namens wandelgids Jaap Tenthof
Klik hier voor nog meer foto’s
Verlag van een enthousiaste wandelaar TCB
Zoals elk jaar was het ook nu weer de grote vraag: Waar stuurt Jaap ons naar toe op deze tocht.
Het weer viel alleszins mee, dus de Tocht der Tochten zou niet als zodanig worden herinnerd vanwege de barre omstandigheden!
Een 14 tal dapperen hadden zich aangemeld (al viel vroeg in de ochtend er toch nog iemand af: toch teveel spanning wellicht?) en verzamelden zich rond de klok van 12:30 uur bij de TCB. Ondergetekende vroeg zich terdege af of rubberen kaplaarzen niet de beste optie zou zijn maar koos door een gebrek aan inzicht voor sportief schoeisel. Alle anderen hadden keurig wandelschoenen aangetrokken, al dacht Jaap Mulder dat hij weer achter het bureau zou komen te zitten getuige zijn keurige zwart lederen stappers.
Het hele gezelschap paste in 3 auto’s en stapte uit bij………… de kartbaan te Groningen, nabij Kardinge?!!!! Een rondje Beijum/Lewenborg?????
Allereerst de bult van Kardinge op en over, voor de net bij de politie afgezwaaide Cees Goris al een hele klim. Hij kwam dan ook met achterstand boven. Vandaar ging het kruip door sluip door weggetjes (MODDERPADEN) naar Noorddijk waar de eerste tussenstop was: Noaberstee. Menigeen maakte gebruik van ‘t gemak dat zich in het houten huisje buiten bevond. Weer verder gelopen kwamen we langs een door een daar wonend kindje van ongeveer 10 erkend natuurgebiedje met een molentje. In één woord Zeer Pittoresque.
Via recreatiepark Noorddijk ging de tocht door Zuidwolde, waar de volgende stop was bij Moeke Vaatstra. Enigszins opgewarmd liepen we de laatste 3 kilometer met groot gemak! 17631 stappen
Alle lopers werden, eenmaal terug in onze kantine, verwend door Mettie die heeeeerlijke snert had gemaakt en daarbij roggebrood met gebakken zeeuwsspek met appel! Gelukkig zijn we ijs en weder dienende hiervan volgend jaar ook weer verzekerd (Adri was geopereerd, dus kon zij helaas hierin niks voor ons betekenen).
Doordat zeer plotseling de techniek ons in de steek liet (stroom viel uit) kende de avond een zeer abrupt einde.
Volgend jaar weer een kans met afsluitende kwizz van Jaap!